Do budowy telewizorów plazmowych, a właściwie ich ekranów zostały wykorzystane właściwości gazów szlachetnych, które gdy zostaną pobudzone wysokim napięciem dochodzą do stanu plazmy. Sytuacja ta zachodzi w tym samym momencie w milionach pikseli znajdujących się na ekranie. Wszystkie piksele składają się z RGB, czyli trzech subpikseli dla kolorów podstawowych. Subpikselem nazywana jest szklana rurka z ksenonem, na której końcach znajdują się elektrody. Do nich przykłada się napięcie zmienne. Gaz zostaje zmieniony w plazmę, dzięki kilkuset Voltowej różnicy potencjałów. Potem rozpoczyna się emisja promieni UV. Promieniowanie to jest niemożliwe do zauważenia przez człowieka, dlatego znajduje się tam cienka warstwa fosforu, który pobudzony promieniowaniem UV wydziela światło widzialne dla człowieka. Każdy z trzech subpikseli dostaje inny kolor fosforu – odpowiednio czerwony, zielony i niebieski. Razem składają się one na piksel, a miliony takich maleńkich pikseli tworzą cały ekran. Aby zapanować nad taką ilością pikseli na ekranie, poskładane są one w rzędy i każdy z pikseli posiada przypisany adres. Cały ten skomplikowany proces pozwala nam na oglądanie wspaniałej jakości obrazów w naszym telewizorze.